Een insectenboek, het was echt een superidee als cadeautje. Foto: Hiep en Hoera
Je zult het herkennen. Een origineel cadeautje kopen voor een kinderfeestje is niet altijd even makkelijk. Waar houdt de jarige van? Is het wel origineel genoeg? Maak ik me er niet vanaf? Zit ik qua prijs wel goed, geeft een ander kindje niet hetzelfde cadeau…
Afijn, mijn zoontje kreeg een uitnodiging voor een superleuk feestje in een klimparadijs. Kind blij, nu het cadeautje nog. Dat liep aanvankelijk heel voorspoedig, tot er een kink in de kabel kwam…
Het feestvarken had al een aantal keer bij ons gespeeld en het was het al gauw duidelijk: hij houdt van insecten. Een netje werd uit de schuur gevist en de jongens gingen op insectenjacht. Ook vertelde z’n moeder enthousiast over zijn ‘liefde’ voor insecten. “Hij ontleedt ze tot op het bot”, aldus zijn moeder.
Nou. Simpel toch? ‘Iets met insecten’. Dus ik naar bol.com. Een insectenstad popt op, mwah, beetje prijzig. Een loep, mwah, beetje goedkoop. Een luxe vangset, te saai… ga zo maar door. Toen popte er een insectenboek op: Kleine Onderzoekers Instecten. Superleuk! Er stond verder op: Til de flapjes op en ontdek alles over insecten en andere kleine beestjes! Superleuk. Die flapjes maakten het boek helemaal af. En de prijs: helemaal in m’n straatje. Perfect.
Lees ook: een prinsessenfeestje bijna in de soep!
Dus ik appte naar de moeder: houdt ie hier van? Antwoord: hij is dol op boekjes. Top! EN daar ook nog bij: ´wat ben jij al goed bezig!´
Jaja, dat vond ik zelf ook wel. Het feestje was op zondag en op maandag appte ik haar al. Het duurde weliswaar tot donderdag dat ik daadwerkelijk ging bestellen, maar he, dat maakte niet uit, ik had een goed idee voor een cadeau!
Op vrijdag arriveerde het cadeau. Ik moest het alleen nog inpakken, maar daar had ik nog zat tijd voor. Ik moest op zaterdag nog werken, maar dat inpakken dat fixte ik wel. En dus legde ik het boek op een wat hogere etage op de boekenplank en vertrok naar mijn werk…
In de loop van zaterdagmiddag kom ik thuis, het was lekker weer dus ik besloot lekker in de tuin te gaan zitten. Wandel ik de woonkamer binnen, zie ik het boek op de bank liggen. Met alle flapjes losgemaakt. `Ja`, zei mijn vriend, we vonden het leuk om dat boek te gaan lezen. We kenden het nog niet.”
Neeeeee! Hoe kon ie nou dat boek pakken? “Ik dacht dat ik dat gewoon voor kon lezen. Hoe kon ik nou weten dat het een cadeautje was?”, was zijn antwoord.
Ja, en eigenlijk had ie nog gelijk ook. Er stond niet bij dat het een cadeautje was. Laat staan dat er een cadeaupapiertje omheen zat! “Ach”, zei mijn vriend: je kunt het cadeau toch gewoon geven?”
“Nee! Natuurlijk niet. Dan slaan we toch een pleefiguur?” En dus belde ik in allerijl nog naar een boekenwinkel of ze het boek nog hadden. Nee, natuurlijk niet. Of misschien wel, maar ze konden het boek niet zo gauw vinden…
Grrrr.
En dus stapte ik weer op mijn fiets. Naar de Intertoys. En daar kon ik natuurlijk niks vinden dat ik leuk vond. Op een gegeven moment zei de medewerkster: “Bent u er nou nog?” “Ja, zeg maar niets”, was mijn antwoord.
Uiteindelijk met een loep (jaja is ie weer) en een pak Knex. Dat viel (natuurlijk) ook in de smaak. Maar ik had mijn zaterdagmiddag liever anders besteed 😉
En nu hebben we een insectenboek in de kast staan waar mijn zoontje nog steeds heel blij mee is. Dat dan gelukkig weer wel.
Hiep en Hoera 